درگذشت پری صابری: هنرمندی که فرهنگ ایرانی را در جهان زنده نگه داشت

**دسته‌بندی:** مقالات سینما

**زمان مطالعه:** 6 دقیقه

پری صابری، کارگردان برجسته و نام‌آشنای تئاتر ایران، در سن ۹۲ سالگی چشم از جهان فروبست. این هنرمند بزرگ، با دهه‌ها فعالیت مستمر، نقشی انکارناپذیر در تئاتر و هنر نمایشی ایران ایفا کرد. او در شامگاه سه‌شنبه، ۲۰ شهریور ماه، پس از یک دوره طولانی مبارزه با بیماری، به آرامش ابدی پیوست.

محمد حاتمی، دوست و همکار دیرین پری صابری، این خبر تلخ را تأیید کرده و ضمن ابراز تأسف، درگذشت این هنرمند فقید را ضایعه‌ای بزرگ برای جامعه هنری ایران دانست.

جزئیات مراسم خاکسپاری پری صابری

به گفته‌ی فرزند ایشان، تیمور شیرینلو، مراسم تشییع پیکر پری صابری روز جمعه ۲۳ شهریور ماه، رأس ساعت ۱۰ صبح، از مقابل تالار وحدت برگزار خواهد شد. پیکر ایشان بنا به وصیتشان در بهشت زهرا (س)، در کنار همسرشان دکتر هوشنگ شیرینلو به خاک سپرده می‌شود.

زندگی پری صابری

پری صابری در سال ۱۳۱۱ در شهر کرمان به دنیا آمد. او یکی از بنیان‌گذاران گروه تئاتر پازارگاد بود و از پیشگامان راه‌اندازی تئاتر مولوی محسوب می‌شود. در طول زندگی هنری‌اش، او نمایش‌های متعددی را بر اساس ادبیات کهن ایران و آثار برجسته‌ی جهانی به روی صحنه برد، که از جمله می‌توان به نمایش‌های ماندگاری همچون «من به باغ عرفان»، «بیژن و منیژه» و «شمس پرنده» اشاره کرد.

صابری در طول سال‌ها فعالیت هنری خود، جوایز بسیاری کسب کرد، از جمله دریافت نشان شوالیه از کشور فرانسه به پاس خدمات ارزنده‌اش به هنر تئاتر.

زندگی و مهاجرت: دورانی پر از فراز و نشیب

پس از انقلاب اسلامی ایران، پری صابری به دلیل شرایط سیاسی و اجتماعی وقت، همچون بسیاری از هنرمندان تصمیم به ترک کشور گرفت. این مهاجرت، او را با چالش‌های جدیدی روبه‌رو کرد، اما هرگز ارتباط او با فرهنگ ایرانی را قطع نکرد. او در این دوره با خلق نمایشنامه‌های جدید، همچنان به فعالیت هنری خود ادامه داد. از جمله آثار این دوره می‌توان به «من از کجا، عشق از کجا»، که به زندگی فروغ فرخزاد می‌پردازد، اشاره کرد. این اثر در جشنواره‌های مختلف مورد استقبال قرار گرفت.

تأثیر مهاجرت بر آثار هنری پری صابری

دوران زندگی در خارج از کشور، تأثیرات مهمی بر آثار و جهان‌بینی هنری پری صابری گذاشت. او توانست دیدگاه خود را گسترش دهد و با فرهنگ‌های مختلف آشنا شود، که این موضوع در کارهایش نیز به خوبی نمایان است. صابری در این دوره از زبان جهانی هنر بهره برد تا ارتباط خود را با مخاطبان بین‌المللی حفظ کند و روحیه‌ای مستقل را در خلق آثارش تقویت نماید.

بازگشت به ایران و ادامه فعالیت‌ها

پس از بازگشت به ایران، پری صابری با تأسیس تالار مولوی و اجرای آثار مختلف، به یکی از چهره‌های تأثیرگذار در هنر تئاتر ایران تبدیل شد. او با نمایش‌هایی نظیر «هفت شهر عشق» و «من به باغ عرفان» بار دیگر در صحنه‌های تئاتر ایران درخشید.

میراث هنری پری صابری

پری صابری در طول زندگی خود آثار بی‌نظیری خلق کرد و با تلفیق سنت و مدرنیته، سبکی خاص در کارگردانی به وجود آورد. او با اقتباس از آثار ادبیات کهن ایران مانند «بیژن و منیژه» و نمایش‌های جهانی همچون «شش شخصیت در جستجوی نویسنده» به گسترش مرزهای هنر نمایش کمک کرد. همچنین نمایش «شمس پرنده»، که به زندگی شمس تبریزی و مولانا می‌پردازد، یکی از موفق‌ترین آثار او محسوب می‌شود.

سبک کارگردانی پری صابری

پری صابری با خلق نمایش‌های پرمفهوم و تلفیق عناصر بصری، موسیقی و حرکت، سبکی پویا و جذاب به نمایش‌های خود بخشید. از ویژگی‌های بارز سبک او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– **توجه به متن:** صابری اهمیت ویژه‌ای به تفسیر عمیق متن می‌داد.

– **استفاده از نمادها:** او از نمادها برای انتقال مفاهیم فلسفی و پیچیده بهره می‌برد.

– **موسیقی و حرکت:** موسیقی و رقص در آثار او به عنوان عناصر اصلی خلق فضا به کار می‌رفتند.

جوایز و افتخارات

در طول فعالیت‌های هنری، پری صابری جوایز و افتخارات متعددی کسب کرد. از مهم‌ترین جوایز او می‌توان به نشان ابن سینا از یونسکو و نشان شوالیه از کشور فرانسه اشاره کرد. او همچنین بارها در جشنواره‌های تئاتر ایران به عنوان بهترین کارگردان و نمایش برگزیده شناخته شد.

کلام آخر

پری صابری، با آثار ماندگار و نوآوری‌های خلاقانه خود، به یکی از پیشگامان هنر تئاتر در ایران و جهان تبدیل شد. او همواره به عنوان الگویی برای نسل‌های آینده هنرمندان باقی خواهد ماند و نام او در تاریخ هنر ایران جاودان خواهد بود.