قسمت اول نسخه ترکی شهرزاد: کپی یا اقتباس؟

دسته‌بندی: فیلم و سریال
زمان مطالعه: 3 دقیقه

با انتشار نسخه ترکی سریال شهرزاد تحت عنوان «گریه نکن استانبول»، این سوال به ذهن بسیاری از علاقه‌مندان سریال خطور کرده است: آیا این نسخه می‌تواند به اندازه‌ی نسخه ایرانی موفق باشد، یا صرفاً یک کپی بی‌روح از اثری ماندگار است؟

سریال «شهرزاد» که به کارگردانی حسن فتحی و قلم نغمه ثمینی خلق شد، یکی از محبوب‌ترین آثار تلویزیونی ایران به شمار می‌رود. داستان عاشقانه‌ای که در دل تاریخ معاصر ایران روایت می‌شود، توانست مخاطبان بسیاری را مجذوب کند. اما آیا این اقتباس ترکی توانسته است همان موفقیت را تکرار کند؟

فهرست مطالب

شروع ناامیدکننده نسخه ترکی

قسمت نخست «گریه نکن استانبول» تنها 45 روز پس از آغاز فیلم‌برداری منتشر شد. با این سرعت، انتظارات بسیاری وجود داشت که این سریال ترکی نسخه‌ای نوآورانه از سریال ایرانی باشد. اما بررسی‌ها نشان می‌دهد که سریال ترکی به‌جای خلق اثری جدید، بیشتر به یک کپی مستقیم از نسخه ایرانی شبیه است.

این کپی‌برداری، نه تنها چالش‌های هنری بلکه انتظارات بالا از صنعت سریال‌سازی ترکیه را نیز در معرض نقد قرار داده است. سریالی که در نگاه اول، بیشتر تلاش کرده تا مخاطبان داخلی ترکیه را هدف قرار دهد، اما برای طرفداران ایرانی، چیزی بیش از تقلیدی کم‌فروغ نیست.

مقایسه با نسخه ایرانی

یکی از نکات قابل‌توجه، شباهت بیش‌ازحد برخی از سکانس‌ها میان دو نسخه است. به‌طور مثال، اولین برخورد قباد و شهرزاد در هر دو نسخه بسیار شبیه است.

در نسخه ایرانی، این برخورد در حضور بزرگ آقا و با تنش‌های خاص شخصیت‌پردازی قباد به تصویر کشیده شده است. اما در نسخه ترکی، این صحنه با ظاهری شیک‌تر و برخوردی فیزیکی بازسازی شده که حس و حال دراماتیک نسخه ایرانی را ندارد.

همچنین، دیالوگ‌ها و صحنه‌های کلیدی سریال ایرانی، عیناً در نسخه ترکی بازسازی شده‌اند. با این حال، تغییرات در نوع کادربندی و تمرکز بر جنبه‌های بصری، نتوانسته است عمق احساسی شخصیت‌ها را بازآفرینی کند.

تنبیه قباد و رفتار بزرگ آقا

یکی دیگر از سکانس‌های برجسته در هر دو نسخه، تنبیه قباد توسط بزرگ آقا است. در نسخه ایرانی، این صحنه با دیالوگ‌های قدرتمند و شخصیت‌پردازی عمیق، جایگاه ویژه‌ای در میان مخاطبان پیدا کرد.

در نسخه ترکی اما، این سکانس با همان الگوی داستانی ساخته شده است، اما به‌جای تمرکز بر احساسات شخصیت‌ها، تلاش بیشتری برای نمایش بصری صحنه‌ها به‌کار رفته است. این تغییر، اگرچه ممکن است برای مخاطبان جدید جذاب باشد، اما برای کسانی که نسخه ایرانی را تماشا کرده‌اند، حس تقلیدی بی‌روح دارد.

قرار عاشقانه فرهاد و شهرزاد

یکی از کلیدی‌ترین بخش‌های داستان، قرار عاشقانه فرهاد و شهرزاد است. در نسخه ایرانی، این صحنه با احساسات و بازی‌های قوی بازیگران، به یکی از زیباترین لحظات عاشقانه سریال تبدیل شده است.

اما در نسخه ترکی، این قرار عاشقانه فاقد عمق احساسی است. در حالی که فرهاد در نسخه ایرانی با اشعار نیما یوشیج دل شهرزاد را می‌برد، در نسخه ترکی، شخصیت معادل او با اشعار آتیلا ایلهان تلاش می‌کند همان حس را منتقل کند. این تغییر، به‌جای حفظ اصالت، بیشتر به حذف هویت فرهنگی نسخه اصلی منجر شده است.

نتیجه‌گیری

نسخه ترکی شهرزاد با عنوان «گریه نکن استانبول»، بیشتر به یک کپی‌برداری بی‌روح شباهت دارد تا اقتباسی خلاقانه. با وجود پتانسیل بالای صنعت سریال‌سازی ترکیه، این سریال نتوانسته است جذابیت و عمق احساسی نسخه ایرانی را بازآفرینی کند.

اقتباس موفق، نیازمند نوآوری و درک فرهنگی است؛ اما در اینجا، شاهد بازسازی سکانس‌ها و دیالوگ‌ها بدون هیچ‌گونه خلاقیت خاصی هستیم. با این حال، هنوز فرصت برای تغییر وجود دارد.

اگر سازندگان بتوانند در قسمت‌های آینده، از تقلید صرف دست بردارند و داستان را با نوآوری بیشتری پیش ببرند، ممکن است این سریال بتواند جایگاهی در میان مخاطبان ترکیه‌ای و بین‌المللی پیدا کند.

پیشنهاد ما: اگر از طرفداران نسخه ایرانی شهرزاد هستید، تماشای این سریال ممکن است تجربه‌ای جالب اما تکراری برای شما باشد.

قسمت اول نسخه ترکی شهرزاد: کپی یا اقتباس؟